انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA) گزارش می‌دهد که اختلال اضطراب فراگیر یا GAD زندگی 6.8 میلیون بزرگسال را تحت تأثیر قرار می‌دهد که معادل 3.1 درصد از جمعیت ایالات متحده آمریکا است. به گزارش این انجمن، فقط 43.2 درصد از افراد مبتلا به این اختلال در حال دریافت کمک‌های درمانی هستند. این آمار نشان می‌دهد که بیش از نیمی از افراد مبتلا به GAD، اقدامی برای درمان نمی‌کنند. ما در این مقاله می‌خواهیم درباره این اختلال، علائم، دلایل و راه‌های درمان آن صحبت کنیم.
اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
Generalized anxiety disorder (GAD) is a mental health condition that causes fear, a constant feeling of being overwhelmed and excessive worry about everyday things. It can affect children and adults, and is manageable with talk therapy and/or medications.
اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یک مشکل روانی است که باعث می‌شود فرد همیشه نگران و مضطرب باشد. این احساس می‌تواند به ترس و فشار روانی منجر شود و بر روی زندگی روزمره افراد تأثیر بگذارد. این اختلال می‌تواند هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت تأثیر قرار دهد و با درمان‌های گفتاری یا داروها، قابل‌کنترل است.
اگر شما دائماً احساس نگرانی دارید، حتی زمانی که دلیلی برای نگرانی وجود ندارد، احتمالاً به اختلال اضطراب فراگیر یا Generalized anxiety disorder (GAD) مبتلا باشید. GAD به این معناست که شما دائماً نگران هستید و کنترلی روی احساس نگرانی خود ندارید. پزشکان زمانی این اختلال را در مراجعه‌کننده‌های خود تشخیص می‌دهند که این احساسات در بیشتر روزها و حداقل به‌مدت 6 ماه ادامه داشته باشد.
موسسه پزشکی Hopkins Medicine گزارش می‌دهد که اختلال اضطراب فراگیر یکی از متداول‌ترین انواع اختلالات روانی در ایالات متحده است و بیشتر زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این اختلال، نگرانی تبدیل به یک عادت و بخشی از زندگی‌تان می‌شود. این نگرانی‌ها می‌توانند مرتبط با سلامتی، پول یا حتی خانواده باشند. هرچند، همه گاهی اوقات بابت این مسائل نگرانی دارند، اما اگر همیشه به این احساسات دامن بزنید، در زندگی‌تان اختلال به‌وجود می‌آورند.
GAD معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی، به آرامی آغاز می‌شود؛ البته ممکن است برای برخی، شروع آن در دوران بزرگسالی باشد. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، معمولاً به‌طور همزمان از یک اختلال روانی دیگر مانند افسردگی، فوبیای خاص، اختلال اضطراب اجتماعی یا اختلال پانیک هم رنج می‌برند.
اختلال اضطراب GAD ممکن است در طول زمان نوسان داشته باشد و معمولاً در مواقع استرس‌زا حادتر می‌شود.
اختلال اضطراب فراگیر چقدر شایع است؟
مرکز پزشکی Cleveland Clinic گزارش می‌دهد که از هر 4 کودک، 1 نفر در سنین 13 تا 18 سالگی، در یک مقطع زمانی، دچار اضطراب می‌شوند. با این حال، شیوع یک اختلال اضطراب شدید در طول زندگی کودکان 13 تا 18 ساله، تقریباً 6 درصد است.
علائم اختلال اضطراب فراگیر
در اینجا مهم‌ترین علائم اختلال اضطراب فراگیر را بررسی می‌کنیم:
1_ علائم جسمی
- بی‌قراری و احساس تنش: فرد ممکن است دائماً احساس بی‌قراری داشته باشد و آرام نگیرد؛ این وضعیت منجر به تنش جسمی خواهد شد.
- خستگی: فرد در انجام فعالیت‌های روزمره، احساس ناتوانی و خستگی می‌کند؛ او حتی شاید خواب ناکافی هم داشته باشد.
- تنگی نفس: فرد حتی در شرایط عادی هم احساس تنگی نفس می‌کند.
- تپش قلب: افزایش ضربان قلب بدون دلیل و به‌صورت ناگهانی، منجر به افزایش احساس اضطراب می‌شود.
- سردرد: تنش و استرس مداوم، منجر به بروز سردردهای مداوم می‌شود. این سردرد معمولاً ناحیه پیشانی، پشت سر یا 2 طرف سر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
- دل‌درد یا دردهای غیرقابل توضیح: دردهای شکمی یا دیگر دردهای جسمی غیرقابل توضیح نیز از علائم GAD هستند.
- مشکل در خوابیدن: فرد ممکن است بر اثر این اختلال، دچار بی‌خوابی یا کم‌خوابی شود.
- ادرار مکرر: فرد به‌دلیل اضطراب و استرس، شاید به‌طور مکرر ادرار دارد؛ این به‌دلیل تحریک سیستم عصبی بدن است.
- عرق کردن: از آنجا که سیستم عصبی سمپاتیک در بدن فرد بیشازاندازه فعال است، او علائمی مثل عرق کردن را تجربه می‌کند.
- گرگرفتگی: احساس داغی ناگهانی معمولاً به‌دلیل واکنش‌های استرسی بدن یا تغییرات هورمونی به‌وجود می‌آید.
2_ علائم رفتاری
- اجتناب از موقعیت‌ها یا افراد: فرد از قرارگیری در موقعیت‌ها یا ارتباط با افرادی که اضطراب او را تحریک می‌کنند، اجتناب می‌کند. در این وضعیت، فرد از فعالیت‌های اجتماعی خودداری کرده و تنها می‌ماند.
- ناتوانی در تمرکز بر کارها: از آنجا که فرد به‌طور مداوم نگران است، تمرکز او مختل می‌شود؛ بنابراین نمی‌تواند کارهای روزمره را با کیفیت بالا انجام دهد.
- نیاز به دریافت احساس اطمینان از دیگران: در این وضعیت، فرد به‌طور مکرر از دیگران می‌خواهد که او را در مورد نگرانی‌هایش آرام کنند.
3_ علائم روانی
- نگرانی بیشازاندازه در مورد مسائل روزمره: فرد دائماً درباره مسائل کوچک و بزرگ احساس نگرانی دارد و نمی‌تواند کنترلی روی این احساس خود داشته باشد.
- احساس ترس بدون دلیل: فرد بدون دلیل مشخصی، احساس دلهره دارد؛ این احساس، حتی زمانی که هیچ عاملی برای تهدید وجود ندارد هم در او شکل می‌گیرد.
- احساس ناامیدی یا بی‌فایده بودن: افراد مبتلا به GAD فکر می‌کنند که هیچ راهی برای نجات آن‌ها وجود ندارد و احساس ناامیدی زیادی می‌کنند.
- تحریک‌پذیری و تغییرات خلقی: افراد مبتلا به GAD معمولاً ناگهان دچار تغییراتی در خلق و خو می‌شوند؛ آن‌ها معمولاً احساساتی مثل عصبانیت یا ناراحتی را تجربه می‌کنند.
دلایل اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
در اینجا مهم‌ترین دلایل اختلال اضطراب فراگیر را نیز بررسی می‌کنیم:
- عوامل ژنتیکی: اگر یکی از اعضای خانواده به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا باشد، احتمال اینکه شما هم به GAD مبتلا شوید، زیاد است.
- عوامل بیوشیمیایی: عدم تعادل در مواد شیمیایی مثل سروتونین یا نوراپی‌نفرین در بدن، باعث بروز اضطراب می‌شود. این مواد شیمیایی، در تنظیم احساسات و خلق و خو نقش مهمی دارند.
- تجربیات زندگی: تجربیات نامطلوب زندگی، از جمله روابط ناپایدار، مشکلات مالی یا رویدادهای استرس‌زا مانند مرگ عزیزان، از جمله مهم‌ترین دلایل GAD هستند. تجربیات منفی در دوران کودکی نیز مانند سوءاستفاده یا محیط خانوادگی ناپایدار هم منجر به بروز اختلال اضطراب فراگیر می‌شوند.
- شخصیت: برخی افراد به‌صورت طبیعی مضطرب هستند. معمولاً این افراد مشکلاتی مانند کمال‌گرایی یا حساسیت بالا به انتقاد دارند.
- عوامل اجتماعی: عوامل اجتماعی و اقتصادی، مثل مشکلات در روابط اجتماعی یا بیکاری، باعث بروز اختلال GAD می‌شوند.
- استرس مزمن: در این وضعیت، از آنجا که فرد به‌طور مداوم و روزمره با استرس‌هایی از جمله استرس شغلی، مشکلات مالی یا مسئولیت‌های خانوادگی مواجه می‌شود، مضطرب است.
- عوامل فرهنگی: گاهی اوقات فرهنگ و جامعه‌ای که فرد در آن حضور دارد نیز باعث بروز اختلال اضطراب فراگیر می‌شوند؛ مثلاً در برخی فرهنگ‌ها، افراد نمی‌توانند به راحتی احساسات خود را بروز دهند؛ برای همین در معرض GAD قرار دارند.
- تغییرات هورمونی: گاهی اوقات تغییرات هورمونی، به‌خصوص در زنان، مانند تغییرات هورمونی دوران قاعدگی، بارداری یا یائسگی، باعث بروز اختلال اضطراب فراگیر می‌شوند.
اختلال اضطراب فراگیر چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشکان از راهنمای تشخیصی و آمار اختلالات روانی یا Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders که به اختصار DSM هم نامیده می‌شود، برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر استفاده می‌کنند. این ابزار توسط انجمن روانشناسی آمریکا (APA) جهت تشخیص و درمان اختلالات روانی ایجاد شد.
DSM معیارهای مختلفی برای اختلال اضطراب فراگیر دارد که از جمله آن‌ها عبارت هستند از:
- اضطراب و نگرانی بیش از حد به‌مدت حداقل 6 ماه
- دشواری در کنترل نگرانی‌ها
- اختلال در عملکرد روزمره به‌دلیل ناراحتی زیاد
- اضطراب بدون علت فیزیکی مانند تیروئید یا مصرف مواد
بر اساس معیارهای DSM، اضطراب باید با 3 علامت یا بیشتر همراه باشد. این علائم عبارت هستند از:
- بی‌قراری یا احساس تنش
- خستگی آسان
- دشواری در تمرکز
- تنش عضلانی
- مشکلات خواب
- تحریک‌پذیری
اگر احساس می‌کنید که شما یا اطرافیانتان به GAD مبتلا هستید، بهتر است هر چه زودتر با یک متخصص سلامت روان در ارتباط باشید. پزشک به‌منظور اطمینان از این اختلال، چند معاینه جسمی روی بدن‌تان انجام می‌دهد و حتی چند آزمایش می‌نویسد تا مطمئن شود که شما دچار مشکلات فیزیکی یا تحت تأثیر مواد مخدر نیستید.
از جمله آزمایش‌هایی که پزشک در این مرحله برای شما می‌نویسد، عبارت هستند از:
- آزمایش خون تیروئید
- آزمایش قند خون
- اکوکاردیوگرام (آزمایش قلب)
- غربالگری سم‌شناسی (آزمایش مواد مخدر)
آیا می‌توان از اختلال اضطراب فراگیر پیشگیری کرد؟
متأسفانه هیچ راهی برای پیشگیری از اختلال اضطراب فراگیر وجود ندارد؛ اما بسیاری از علائم آن را می‌توان با استفاده از اقدامات درمانی و خودمراقبتی، کاهش داد. درخواست کمک از یک پزشک حرفه‌ای در زمان بروز علائم، یکی از بهترین راهکارها برای کاهش علائم و جلوگیری از تداوم GAD است.
نحوه درمان اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر معمولاً با استفاده از 2 روش امکان‌پذیر است:
1_ روان‌درمانی
شما برای درمان می‌توانید به‌سراغ یک پزشک معتبر و دارای مجوز مانند روانشناس یا روان‌پزشک بروید. در واقع، روان‌درمانی یکی از بهترین راه‌های شناخته‌شده برای درمان اختلال اضطراب فراگیر است.
پزشک در جلسات روان‌درمانی به شما کمک می‌کند تا احساسات، افکار و رفتارهای نادرست خود را بشناسید و آن‌ها را تغییر دهید.
پزشک در جلسات روان‌درمانی راهکارهایی را به شما یا حتی اطرافیانتان آموزش می‌دهد تا با استفاده از آن‌ها بتوانید رفاه روانی بیشتری را تجربه کنید. آن‌ها راهکارهای مختلفی برای درمان دارند که از جمله بهترین آن‌ها می‌توان به جلسات درمان شناختی-رفتاری (CBT) اشاره کرد.
متخصص CBT در طول جلسات درمانی در کنار شماست تا ناظر افکار و احساسات خود باشید. طی این جلسات، شما متوجه می‌شوید که چطور افکار و احساسات روی رفتارهایتان تأثیر می‌گذارند.
با تکنیک‌های CBT، امکان فراموش کردن افکار و رفتارهای منفی وجود دارد. در واقع پزشک، الگوهای تفکر و عادت‌های سالمی را جایگزین افکار و عادت‌های اشتباهی قبلی شما می‌کند.
2_ دارودرمانی
در این جدول انواع داروی اختلال اضطراب فراگیر را معرفی می‌کنیم:
| نام گروه دارویی | نام داروها | نحوه تاثیرگذاری |
| مهارکننده‌های انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI) | Lexapro (اسکیتالوپرام) ، Paxil (پاروکستین) ، Prozac (فلوکستین) و Zoloft (سرترالین) | افزایش سطح سروتونین، کاهش علائم اضطراب و بهبود خلق و خو |
| مهارکننده‌های جذب مجدد سروتونین-نوراپی‌نفرین (SNRI) | سیمبالتا (دولوکستین) و افکسور (ونلافاکسین) | افزایش سروتونین و نوراپی‌نفرین، کاهش اضطراب و بهبود انرژی و تمرکز |
| بنزودیازپین‌ها | کلونوپین (کلونازپام) ، آتیوان (لورازپام) و زاناکس (آلپرازولام) | تقویت اثر گابا، احساس آرامش و کاهش اضطراب |
| آزاپیرون‌ها | بوسپیرون | تأثیر بر گیرنده‌های سروتونین |
| داروهای ضد روان‌پریشی و ضد تشنج | پرگابالین یا ورتیوکستین | تأثیر بر سیستم‌های عصبی، کاهش علائم اضطراب و بهبود خلق و خو |
نحوه مدیریت اختلال اضطراب فراگیر
راهکارهای مختلفی نیز برای مدیریت اضطراب فراگیر وجود دارد که برخی از مهم‌ترین آن‌ها را در اینجا بررسی می‌کنیم:
1_ تغذیه مناسب
داشتن رژیم غذایی متعادل و مناسب، یکی از بهترین راه‌ها برای مدیریت و درمان اختلال اضطراب فراگیر است.
ابتدا در این جدول، مواد خوراکی را که شدت اضطراب فراگیر را افزایش می‌دهند و نباید مصرف شوند، معرفی می‌کنیم:
| نام ماده غذایی | خوراکی‌ها | دلیل عدم مصرف |
| کافئین | قهوه، چای، نوشابه‌های کافئین‌دار و شکلات. | افزایش ضربان قلب و تحریک سیستم عصبی |
| شکر و کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده | شیرینی‌ها، نان‌های سفید، و غذاهای فرآوری‌شده | نوسانات قند خون و افزایش اضطراب |
| الکل | شراب، آبجو و مشروبات الکلی | در ابتدا آرامش‌بخش، اما بعد از آن، افزایش شدت علائم |
| غذاهای چرب و سرخ‌کردنی | فست‌فودها و غذاهای سرخ‌شده | ایجاد التهاب در بدن و افزایش علائم اضطراب |
| غذاهای فرآوری‌شده | غذاهای کنسرو شده و آماده | حاوی مواد نگهدارنده و افزودنی‌هایی تأثیرگذار بر خلق و خو |
| غذاهای حاوی گلوتن (در صورت حساسیت) | نان، ماکارونی و سایر محصولات حاوی گندم | تشدید علائم اضطراب |
حالا در این جدول، لیست مواد غذایی که برای مدیریت و درمان GAD مناسب هستند، می‌آوریم:
| نام ماده غذایی | خوراکی ها | نحوه اثرگذاری |
| منیزیم | بادام، اسفناج، آووکادو، و دانه‌های کدو | آرامش سیستم عصبی |
| اسیدهای چرب امگا-۳ | ماهی‌های چرب (مانند سالمون و ساردین)، گردو و دانه‌های چیا | بهبود عملکرد مغز و کاهش التهاب |
| ویتامین B12 | گوشت قرمز، مرغ، تخم‌مرغ و محصولات لبنی | تولید مواد شیمیایی مغز و بهبود خلق و خو |
| ویتامین D | ماهی چرب، زرده تخم‌مرغ و محصولات لبنی غنی‌شده | تنظیم خلق و خو |
| زینک (روی) | گوشت قرمز، مرغ، حبوبات و دانه‌ها | عملکرد صحیح مغز و کاهش علائم اضطراب |
| پروتئین | گوشت، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات | تولید انتقال‌دهنده‌های عصبی |
| فیبر | میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل | تنظیم قند خون |
2_ فعالیت بدنی
داشتن فعالیت بدنی منظم می‌تواند باعث کاهش علائم اضطراب و بهبود کیفیت زندگی شود. ورزش، هورمون‌های اندروفین در بدن را ترشح می‌کند و با کاهش سطح هورمون‌های استرس مانند کورتیزول، باعث ایجاد تغییرات بیوشیمیایی و بهبود خلق و خو می‌شود.
در اینجا چند ورزش مؤثر برای درمان اختلال اضطراب فراگیر را معرفی می‌کنیم:
- یوگا: حرکات بدنی، تنفس عمیق و مدیتیشن که در یوگا انجام می‌دهید، باعث آرام شدن ذهن و دوری از افکاری منفی می‌شوند.
- دویدن: دویدن به‌عنوان یک ورزش هوازی، باعث افزایش ضربان قلب و گردش خون در بدن می‌شود و اندروفین‌ها را در بدن آزادسازی می‌کند؛ بنابراین با دویدن به احساس شادی بیشتری دست پیدا می‌کنید.
- شنا: شنا به‌دلیل تأثیرات آرامش‌بخش آب و حرکات ریتمیک آن، می‌تواند سطح اضطراب و استرس را کاهش دهد و موجب افزایش احساس آرامش شود.
- پیاده‌روی: پیاده‌روی به‌عنوان یک فعالیت ساده و در دسترس، می‌تواند باعث بهبود خلق و خو و کاهش علائم اضطراب شود. این فعالیت به افراد این امکان را می‌دهد تا در طبیعت حضور داشته باشند و از محیط اطرافشان لذت ببرند.
3_ استفاده از تکنیک‌های تنفسی
با استفاده از تکنیک‌های تنفسی، می‌توانید با تمرکز بر تنفس خود، استرس را کاهش دهید و به آرامش بیشتری برسید. زمانی که دچار اضطراب هستید، بدن در حالت “جنگ یا گریز” قرار می‌گیرد؛ بنابراین تنفس سریع و سطحی می‌شود. تکنیک‌های تنفس عمیق به شما این امکان را می‌دهند تا چرخه را معکوس کنید و با تنفس مناسب، آرامش را به ذهن و بدن‌تان بازگردانید.
استفاده از تکنیک‌های تنفسی، به‌خصوص وقتی در معرض استرس و اضطراب شدید هستید، بسیار کاربردی است. در واقع شما می‌توانید از این تکنیک‌ها برای مدیریت سریع حالت‌های اضطرابی استفاده کنید. این تکنیک‌ها، احساس کنترل بیشتری نسبت به شرایط به شما می‌دهند.
یکی از بهترین تکنیک‌های تنفسی برای مدیریت GAD، تکنیک تنفس دیافراگمی است. در این روش، به‌جای سینه، از طریق شکم نفس می‌کشید. این نوع تنفس، ضربان قلب و فشار خون بدن‌تان را کاهش می‌دهد و احساس آرامش بیشتری برایتان به ارمغان می‌آورد. برای انجام تکنیک تنفس دیافراگمی، کافیست طبق این مراحل پیش بروید:
- موقعیت مناسبی بیابید و راحت بنشینید یا دراز بکشید. شما می‌توانید پاهای خود را به‌صورت صاف روی زمین بگذارید. بهتر است که دست‌ها نیز روی شکم یا سینه‌ها باشند.
- شروع به نفس کشیدن از طریق بینی (به آرامی) کنید و نفس عمیق بکشید. در این حالت، باید هوا به شکم‌تان برسد تا شکم بالا بیاید. شما باید حس کنید که شکم‌تان پر از هوا می‌شود و سینه‌تان کمتر حرکت می‌کند.
- بعد از تنفس عمیق، برای حدود 2 تا 3 ثانیه نفس خود را حبس کنید.
- شروع به خارج کردن هوا (به آرامی) از طریق بینی یا دهان کنید. در این مرحله، شکم‌تان باید به آرامی به‌حالت اولیه بازگردد.
- این مراحل را چند بار تکرار کنید. شما طی هر مرحله، باید به احساس آرامش بیشتری برسید.
4_ خواب کافی
هر چند نمی‌توان از تأثیر استرس بر خواب چشم‌پوشی کرد، اما شما با تنظیم خواب و ایجاد عادات خواب مناسب، می‌توانید قدم بزرگی برای درمان اختلال اضطراب فراگیر بردارید.
زمانی که فرد خواب کافی ندارد، مغز هم عملکرد مناسبی نخواهد داشت. در این وضعیت، حساسیت فرد شدت پیدا می‌کند و کنترل کمتری در مدیریت احساسات خود دارد. در نقطه مقابل، خواب کافی فرصتی برای بدن به‌وجود می‌آورد تا هورمون‌های استرس را تنظیم کند و خلق و خو را بهبود ببخشد.
خواب تأثیر زیادی در بهبود عملکرد شناختی و تقویت سیستم ایمنی نیز دارد.
چند راهکار برای داشتن خواب باکیفیت و کافی:
- هر روز ساعت مشخصی به رخت‌خواب بروید و بخوابید و ساعت مشخصی هم از خواب برخیزید.
- محیط اتاق خواب باید تاریک، ساکت و خنک باشد تا فضای مناسبی برای خواب شما به وجود بیاید.
- هر چند باید سیگار و نوشیدنی‌های کافئین‌دار را جهت کاهش استرس کنار بگذارید، اما اگر نمی‌توانید این کار را انجام دهید، حداقل تا چند ساعت قبل خواب، از مصرف آن‌ها بپرهیزید.
- حداقل یک ساعت قبل از خواب، از استفاده از لوازم الکترونیکی بپرهیزید. نور آبی این وسایل باعث ایجاد اختلال در خواب شما می‌شود.
- شما قبل از خواب می‌توانید از تمرینات آرامش‌بخش مختلفی از جمله تمرینات تنفسی، مدیتیشن یا یوگا استفاده کنید. این تمرینات به ایجاد احساس آرامش و آمادگی برای خواب باکیفیت‌تر، به شما کمک می‌کنند.
- روزانه حداقل 20 تا 30 دقیقه بخوابید تا خواب شبانه‌تان مختل نشود.
- غذاهای چرب و سنگین قبل از خواب، موجب ایجاد اختلال در آن می‌شوند؛ بنابراین از مصرف این غذاها نیز بپرهیزید.
5_ پیوستن به گروه‌های حمایتی
افرادی که در گروه‌های حمایتی شرکت می‌کنند، معمولاً تجربیات مشابهی دارند و با اشتراک‌گذاری چالش‌ها و موفقیت‌های خود، می‌توانند به شما در مدیریت و درمان بهتر اختلال اضطراب فراگیر کمک کنند. شرکت در این گروه‌ها، احساس تنهایی و انزوای شما را نیز از بین می‌برد و می‌فهمید که تنها نیستید و کسانی هم هستند که مشکلاتی مانند شما را تجربه می‌کنند. این احساس اعتماد به نفس‌تان را بالا می‌برد و اضطراب‌تان را کاهش می‌دهد.
گروه‌های حمایتی همچنین فضایی امن و راحت برای بیان احساسات به‌وجود می‌آورند تا بتوانید درباره تجربیات خود و راهکارهایی که تا به الان از آن‌ها استفاده کرده‌اید، بگویید.
مهم‌ترین دلیل شرکت در گروه‌های حمایتی، به اشتراک‌گذاری راهکارهای درمانی مؤثر بین شما و دیگر افراد مبتلا به GAD است؛ همچنین شنیدن داستان‌های موفقیت دیگران و اینکه چطور توانسته‌اند بر احساسات نگرانی مداوم خود پیروز شوند، انگیزه و امید درونی‌تان را افزایش می‌دهد.
چند ایده برای پیوستن به گروه‌های حمایتی GAD:
- شرکت در گروه‌های حمایتی که توسط مراکز روان‌پزشکی و روانشناسی برگزار می‌شوند.
- گروه‌های خودیاری که توسط سازمان‌های غیرانتفاعی و خیریه‌ها برگزار می‌شوند.
- پیوستن به گروه‌های حمایتی که در شبکه‌های اجتماعی مانند تلگرام یا اینستاگرام وجود دارند.
- حضور در گروه‌های کتابخانه‌ها و مراکز اجتماعی محلی که در مورد GAD برگزار می‌شوند.
کلام آخر
اختلال اضطراب فراگیر یا GAD یکی از انواع اختلالات اضطرابی است که خوشبختانه با معیارهای DSM، روان‌درمانی، دارودرمانی و تکنیک‌های مدیریتی ساده، درمان می‌شود. برای درمان GAD، پیشنهاد می‌دهیم که به‌سراغ یک پزشک حرفه‌ای بروید. پزشک با تکیه بر تخصص و مهارت خود و همچنین تجربه‌ای که از درمان بیماران مشابه به‌دست آورده، به شما کمک می‌کند تا هر چه سریع‌تر، مراحل درمانی را پشت سر بگذارید.
منابع:
